كودتا در تركيه

كودتا در تركيه

   اتفاق چند روز پيش در تركيه اگر هيچ براي ملت ما نداشت و فقط باعث اختلالاتي در زمان حمل و نقل مسافران ما در استانبول و ساير شهرها شد اين مهم را داشت تا ما باز با سوژه هاي طنز و آيروني و گاها هزل و فكاهه در خصوص اتفاقات تركيه مطلب بنويسيم و با انتشار آن در شبكه هاي مجازي و در عصر تلگرام زدگي ما لبخندي از سر شوق بزنيم كه به هرحال همسايه اي داريم كه در اين سالها از بستر تحريمهاي و از نمد ايران كلاه خوبي براي خود دوخته و هنوز هم در پي بهره هاي بيشتر از اين همسايه مسلمانش است.
     رجب طیب اردوغان در مرداد ۱۳۹۳، توانست با کسب بیش از ۵۰ در صد از کل آرا در دور اول انتخابات به پیروزی دست یافته و دوازدهمین رئیس جمهور ترکیه شود. اردوغان موفقیت‌های اقتصادی بسیاری در دوره دولت خود با همکاری کمال درویش اقتصاددان بانک جهانی داشت و توانست رشد اقتصادی ترکیه را به ۷٫۳٪ برساند.
    اما اين چند روز گذشته تركيه در آشوب گذشت. حتي اخباري منتشر شد كه هد كودتا را عبدالله گولن مي دانست و اردوغان در زمان كودتاي مذكور در حلقه حفاظتي تيم محافظش به نقطه امني رفته است. ارتش تا ساعاتي از بامداد كنترل اوضاع را بدست گرفت و حتي از تلويزيون TRT تركيه هم بيانيه اي منتشر كرد. اما همه اين برنامه ها برخلاف كودتاي ژوئن 2013 در مصر و بر عليه محمد مرسي، جواب نداد. اين بار ولي با حضور مردم اردوغان به صحنه برگشت و ارتش عقب نشست. به طور حتم پاكسازي ارتش و مخالفان رياست جمهوري اردوغان از همان فرداي كودتا آغاز و ادامه خواهد داشت. اردوغان ابتدا به مظلوميت و بعد به محبوبيت رسيده است. خاورميانه از يك چالش بزرگ منطقه اي رها شده و امروز تحليل ها بر خلاف هزل و فكاهه هاي ما در خصوص اين واقعه مهم و تامل برانگيز آغاز شده است. تحليل هاي سطحي رسانه هاي ما اين نكته را كاملا مشهود كرده كه تحليل گران ما منطقه جغرافيايي سياسي خود را به خوبي نمي شناسند. برخلاف تصور اغلب مردم ما  مردم تركيه مردم فهيمي هستند. هيچ گزارش خبري از غارت و چپاول بيت المال و آتش زدن اماكن عمومي به جهان مخابره نشد. درآمد سرانه و تولید ناخالص  كشور تركيه نسبت به ايران با آن همه منابع خدادادي دو برابر است و همين توسعه اقتصادي توسعه هاي سياسي و اجتماعي را به همراه آورده است. پيروز واقعه تركيه پس از اردوغان مردم اين كشور هستند كه براي تحقق دموكراسي و عدم قبول حاكميت نظامي به خيابانها آمدند و كودتايي كه جاي بحث و حرف فراواني دارد را عقيم كردند. اما مردم تركيه بايد اين نكته را مدنظر داشته باشند كه بهترين حاكمان سياسي هم وقتي در جهت حذف مخالفان خود به شيوه هاي غير معمول رو مي آورند در آينده اي نزديك از مسير دموكراسي به مسير ديكتاتوري تغيير جهت مي دهند و شايد آن وقت ديگر حضور مردم تركيه در خيابان ها نه يك حمايت كه تهديدي براي حاكميت محسوب شود.