زنان اين سرزمين قابل احترام اند

 زنان اين سرزمين قابل احترام اند 

اين كه حاكميت و دولت به مردم خود احترام نمي گذارد درست. اين كه فقط براي ويترين كارهاي خود آنها را به خيابان و تظاهرات مي كشاند هم درست. اين كه حرف هاي آن ها به مردم كشور خود در اندازه و حد وعده هايي بيشتر نيست هم درست اما اين كه مردم خود را در برابر اتباع كشوري ديگري در خفت نگاه دارد كار پسنديده اي نيست. اگر بنا بر فرمايش شما حضور زنان در ورزشگاه و ديدن مسابقه فوتبال ايجاد مفسده مي كند و عرش خدا به لرزه مي افتد را مردم ايران نه قبول كه بي هيچ چاره اي پذيرفته اند مثل برگزاري كنسرت هاي موسيقي كه ممكن است خاطر امام ثامن عليه السلام را مكدر كند. مردم چاره اي جز قبول افراط و تندروي هاي شما را ندارند ولي كمي با وجدان بودن هم بد نيست. شما زنان ديگر كشورها را به ورزشگاه آزادي راه مي دهيد تا صدا و سيماي شما و نه مردم هم هر از گاهي تصاويري از آنان را به دنيا مخابره كند آن وقت زنان سرزمين خود را پشت درهاي خفت و حقارت نگه مي داريد كه ورزشگاه آزادي جاي زنان نيست. زناني را به ورزشگاه راه داديد كه از ذوق و شعف مساوي برابر ايران حجاب شان نيمه كاره رها شده بود و البته نه تنها مفسده اي هم اتفاق نيفتاد كه شايد شما لبخندي هم از رضايت از كسب نتيجه مساوي داشتيد و شايد هم به لحاظ همدردي با آن ها اشك شوق هم ريختيد. اما اين ويتريني كه درست كرديد شرح واقعي جامعه ما نيست. زناني كه مي خواهند به ورزشگاه بروند شايد خواهر يا دختر بسياري از سرافرازان عرصه جنگ و مقاومت باشند. شما چه مي دانيد. شايد همان هايي باشند كه شما در هر انتخابات از آن ها خواهش مي كنيد تا حماسه بيافرينند و وعده هاي بي پايه شما را باور كنند. شايد زناني باشند كه از شما هم انقلابي تر باشند. يك بار و براي هميشه بياييد و از سياست يك بام و دو هوا خارج شويد و اين مسئله را حل كنيد. از نجابت زنان سرزمين خود سوء استفاده نكنيد و به آن ها احترام بگذاريد. همه زنان اين سرزمين را به يك چشم و به ديده احترام ببينيد و آن ها را مثل آزاده نامداري چند چهره نخواهيد. مردان و زنان اين سرزمين صبورند. از آن ها فقط به عنوان يك ابزار استفاده نكنيد.