جشن 77 سالگي راديو

جشن 77 سالگي راديو

شايد خيلي ها ندانند عمارت كلاه فرنگي با سقف قرمزي كه در خيابان شريعتي نرسيده به سيدخندان قرار دارد همان اولين ايستگاه راديويي ايران است كه 77 سال پيش براي اولين بار مهمان خانه مردم تهران و ايران بوده است. نیمه‌های سال 1303 بود که اولین بار پای رادیو به ایران باز شد. 20 سال بعد از تاسیس و راه‌اندازی رادیو در غرب. قبل از آن روس‌ها تاسیسات اولیه‌ای را برای راه اندازی بیسیم به تهران آورده بودند اما کار نیمه تمام مانده بود. با روی کارآمدن رضاشاه وزارت جنگ عهده‌دار راه‌اندازی تاسیسات بیسیم در تهران شد. سال 1303 کار ساختمان بیسیم قصر که به آن عمارت کلاه فرنگی می‌گفتند به پایان رسید. جایی که آن زمان خارج از محدوده تهران قدیم بود و البته امروز در مرکز شهر قرار گرفته است. در چهارم ارديبهشت 1319 نيز اين فرستنده كار خود را به طور رسمي آغاز كرد.
اولین رادیوهایی که به خانه تهرانی‌ها آمدند رادیوهای بزرگ لامپی با مارک‌های وستینگهاوس و زیمنس بودند. وقتی روشن می‌شدند مدتی زمان می‌برد تا لامپ‌ها داغ شده و رادیو شروع به کار کند. این رادیوها از لحاظ جثه و بزرگی چیزی شبیه تلویزیون‌های 21 اینچ امروزی بودند و از رادیو ترانزیستوری خبری نبود. اديب خوانساري هم نخستين فردي بود كه براي اولين بار آوازش از راديو پخش شد. بعدها راديو جزئي لاينفك از زندگي مردم ايران شد. شبكه هاي راديويي متفاوت و هم خوان با سليقه مردم شكل گرفت تا امروز كه صداي جمهوري اسلامي ايران وارث راديوي ملي شده است.
راديوي ايران امروز 77 ساله مي شود. هرچند امروز با گسترش وسايل ارتباط جمعي گزينه هاي بيشتري از وسايل ارتباطي در بين مردم وجود دارد اما راديو هنوز هم يكتاست. راديو خاطرات بسياري را براي نسل هاي مختلف ايران در اين نزديك به هشتاد سال رقم زده است و هنوز يكي از اعضاي اصلي خانواده هاي ايراني است. در اين سالروز يادي بايد كرد از مردان و زناني كه سالها خاطرات خوبي را براي ما رقم زدند. آنان كه چهره شناخته شده اي ندارند ولي صدايشان هميشه آشناست. هفتاد و هفتمين سالروز تاسيس راديو ايران را به تمام آن عاشقان تبريك مي گويم.